ΜΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΙΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Επιτέλους έφτασαν τα Χριστούγεννα. Τι ωραία! Εδώ και πολύ καιρό ανέμενα την άφιξη τους. Περνούσα αρκετή ώρα μπροστά από το ημερολόγιο του σπιτιού μας μετρώντας τις μέρες που έμειναν για την πολυπόθητη γιορτή. Ευτυχώς η αναμονή αυτή έφτασε στο τέλος της . Εκείνο το πρωί σηκώθηκα , έπλυνα γρήγορα το πρόσωπο μου, έβαλα τα ρούχα μου και κατέβηκα στο σαλόνι. Στο σαλόνι η μητέρα μου τακτοποιούσε το σπίτι για να είναι έτοιμο να υποδεχτεί το απόγευμα τους υπόλοιπους συγγενείς μας:

• Καλημέρα μανούλα!

• Καλημέρα χρυσό μου. Πώς ήταν ο ύπνος σου;

• Μια χαρά. Σαν αγγελούδι κοιμήθηκα . Είμαι πολύ χαρούμενος που επιτέλους ήρθαν τα Χριστούγεννα.

• Κι εγώ είμαι χαρούμενη . Εξάλλου τα Χριστούγεννα είναι μία από τι πιο ευχάριστες γιορτές του χρόνου.

Κάποια στιγμή η μητέρα μου απομακρύνθηκε από κοντά μου φεύγοντας από το σαλόνι. Σε λίγο γύρισε πίσω κρατώντας στο χέρι της ένα μικρό κουτί:

• • • Αυτό το δώρο είναι για σένα Τζόμη. Καλά Χριστούγεννα!

Γεμάτος ανυπομονησία άνοιξα το κουτί και έμεινα έκπληκτος από το περιεχόμενο του !Τόσο που τα μάτια μου άνοιξαν διάπλατα ! Μέσα στο κουτί υπήρχε ένα τάμπλετ με πολύ μεγάλη οθόνη . Το είδος του συγκεκριμένου περιείχε πολλές ενδιαφέρουσες εφαρμογές και πολλά δημοφιλή παιχνίδια. Ήταν από τα τάμπλετ τα οποία όλα τα παιδιά επιθυμούσαν να έχουν στην κατοχή τους . Χαρούμενος χάρισα μία μεγάλη αγκαλιά στην μητέρα μου λέγοντας της:

• • • Σε ευχαριστώ πολύ μανούλα ! Το δώρο σου είναι καταπληκτικό! Δεν υπάρχει καλύτερο από αυτό!

Αφού της χάρισα ένα φιλί έφυγα τρέχοντας προς το δωμάτιο μου . Κάθισα στο κρεβάτι μου και άρχισα να παίζω τα παιχνίδια του τάμπλετ μου. Τα παιχνίδια τα λάτρεψα μονομιάς. Είχαν έντονο το στοιχείο της δράσης και της περιπέτειας. Σε ένα από αυτά κατάφερα να περάσω 5 επίπεδα, σε ένα άλλο κατάφερα να φτάσω στο επίπεδο 7 και σε ένα άλλο παιχνίδι κατάφερα να περάσω όλα τα επίπεδα που είχε. Είχα ενθουσιαστεί τόσο πολύ που πέρασα όλη την μέρα μπροστά στην οθόνη του δώρου μου. Την Πρωτοχρονιά σκέφτηκα να ζητήσω από τους γονείς μου να μου αγοράσουν μία ολοκαίνουρια κονσόλα που μόλις πρόσφατα κυκλοφόρησε στην αγορά. Ήμουνα σίγουρος ότι δεν θα μου έφερναν αντίρρηση. Βλέπετε, τόσο τα Χριστούγεννα όσο και η Πρωτοχρονιά είναι η ευκαιρία να σου προσφέρουν συσκευές υψηλής τεχνολογίας οι οποίες σε ταξιδεύουν στον έντονο κόσμο της περιπέτειας. Αυτή ήταν η άποψη που είχα τότε . Εκείνη όμως την νύχτα συνέβηκε ένα απροσδόκητο γεγονός που μου άλλαξε όλη την κοσμοθεωρία που είχα για το ιδανικό δώρο στα παιδιά.

Οι ώρες πέρασαν γοργά και ήρθε το βράδυ. Για άλλη μια φορά ήμουν στο δωμάτιο μου απολαμβάνοντας αυτή την φορά τα δώρα των υπόλοιπων συγγενών μου. Η γιαγιά και ο παππούς μου μου αγόρασαν ένα κινητό, ο θείος και η θεία μου μου αγόρασαν ένα ζευγάρι γυαλιά 8D και ο ξάδερφος μου μου αγόρασε ένα MP4. Τους είχα ευχαριστήσει όλους για τα δώρα που μου πρόσφεραν. Ήμουν πολύ χαρούμενος που είχα τόσο καλούς συγγενείς, καθώς μου παρείχαν του κόσμου τα καλά. Αυτές οι σκέψεις στριφογύριζαν στο μυαλό μου εκείνη την στιγμή.  Έριξα μια ματιά στο ρολόι του τοίχου του δωματίου μου:

-Ωχ! Πέρασε η ώρα! Καλύτερα να πέσω για ύπνο!

Απ ενεργοποίησα αμέσως όλες τις καινούριες συσκευές μου, φόρεσα τις πιτζάμες μου και ξάπλωσα στο κρεβάτι μου , ευτυχισμένος για την εξέλιξη των πραγμάτων.

Ο χαρούμενος ύπνος μου διακόπηκε απότομα από ένα θρόισμα. Σηκώθηκα ταραγμένος από το κρεβάτι μου και κοίταξα γύρω μου. Όλα φαινόντουσαν μια χαρά. Οι συσκευές βρισκόντουσαν στη θέση τους και στο δωμάτιο δεν υπήρχε κανείς :

< Δεν είναι κανείς εδώ. Θα πρέπει η φαντασία μου να ήταν. Δεν ξέρω το γιατί αλλά μου φάνηκε σαν να άκουσα θρόισμα από φόρεμα.>

Ξάπλωσα ξανά στο κρεβάτι μου και δοκίμασα να ξανακοιμηθώ. Το θρόισμα όμως ξανακούστικε και αυτή τη φορά πιο έντονο. Σηκώθηκα ξανά και κοίταξα ίσια μπροστά μου. Στο βάθος του δωματίου μου διέκρινα μία σιλουέτα. Η σιλουέτα μόλις αντιλήφθηκε ότι την έβλεπα άρχισε να πλησιάζει αργά προς το μέρος μου. Πάγωσα από το φόβο μου. Τι πλάσμα ήταν τούτο που με πλησίαζε; Μήπως ήταν από εκείνα τα φαντάσματα που στοιχειώνουν σπίτια; Δοκίμασα να φωνάξω τους γονείς μου , μα η φωνή η έρμη δεν μου έβγαινε. Έτσι , δεν μπορούσα να κάνω τίποτα άλλο από το να κοιτάζω την περίεργη αυτή σιλουέτα, η οποία πλησίαζε όλο και περισσότερο.

Μόλις η σιλουέτα πλησίασε αρκετά διέκρινα μία γυναίκα. Η γυναίκα φορούσε ένα μπλε φόρεμα στο χρώμα του ουρανού, κρατούσε ένα ραβδάκι στα χέρια της και τα μαύρα μακριά μαλλιά της έπεφταν ελεύθερα στους ώμους της . Η γυναίκα με κοίταξε με εκείνα τα μεγάλα ζαφειρένια της μάτια και μου είπε με γλυκιά απαλή φωνή:

• • • Καλησπέρα! Είμαι η καλή νεράιδα που προστατεύει τα όνειρα και τις επιθυμίες των παιδιών . Ελπίζω να μην σε τρόμαξα.

– Γιατί ήρθες στο σπίτι μου; Τη ρώτησα αφού συνήλθα από την τρομάρα μου.

• • • • • • • Κάθε χρόνο επισκέπτομαι όλα τα παιδάκια του κόσμου για να βεβαιωθώ ότι είναι καλά και ευτυχισμένα . Λοιπόν ,τι δώρα πήρες για τα Χριστούγεννα;

            • Τα καλύτερα! Της απάντησα ενθουσιασμένος και καμαρώνοντας της έδειξα τις καινούριες μου συσκευές. Η νεράιδα τις κοίταξε χωρίς να συμμερίζεται τη χαρά μου.

            • Μάλιστα, για την Πρωτοχρονιά ποιο δώρο επιθυμείς;

            • Για την Πρωτοχρονιά επιθυμώ μία ολοκαίνουρια κονσόλα .

Η καλή νεράιδα έριξε μία λυπημένη ματιά στα δώρα μου και στη συνέχεια ρώτησε:

• • • • • • • Δεν μου λες παιδί μου, καλά τα δώρα αυτά μα δεν επιθυμείς κανένα παιχνίδι; Ξέρεις, ένα αρκουδάκι, ένα αυτοκινητάκι…….

            • Εννοείς εκείνα τα παιχνίδια που δεν κουνιούνται καθόλου και έχουν μονίμως ένα ανόητο χαμόγελο στο πρόσωπο τους ; Όχι, να μου λείπει!

Της απάντησα ενώ είχα αρχίσει να θυμώνω με τις παράξενες

ερωτήσεις της.

Η καλή νεράιδα έριξε άλλη μια ματιά στα δώρα μου μονολογώντας :

• • • • • Άλλαξαν πολύ τα παιδιά στη σύγχρονη εποχή. Προτιμούν να περνούν τον χρόνο τους σε συσκευές εικονικής πραγματικότητας , οι οποίες καταστρέφουν την παιδικότητα τους και την φαντασία τους. Αντίθετα , τα παλιά τα χρόνια τα παιδιά δεν επιθυμούσαν τέτοιου είδους δώρα.

        • Τι εννοείς: Τη ρώτησα παραξενεμένος .

        • Εκείνο τον καιρό η τεχνολογία δεν είχε την ίδια εξέλιξη όπως σήμερα . Γι΄αυτό τον λόγο τα παιδιά επιθυμούσαν για δώρα κούκλες , λούτρινα ζωάκια,σπιτάκια και ένα σωρό πολλά παιχνίδια.

        • Και περνούσαν ωραία παίζοντας με αυτά; Τη ρώτησα δύσπιστα, αδυνατώντας να το πιστέψω.

        • Φυσικά . Επίσης καθώς έπαιζαν με τα παιχνίδια αυτά δημιουργούσαν ιστορίες δικής τους επινόησης ταξιδεύοντας στον μαγικό κόσμο της φαντασίας.

Καθώς εκείνη μιλούσε, εγώ την κοιτούσα απορημένος. Δεν μπορούσα να καταλάβω πώς ήταν δυνατόν τα παιδιά να δημιουργούσαν ιστορίες και να ταξιδεύουν σε εκείνον τον κόσμο. Αφού τα παιχνίδια δεν μιλάνε, δεν περπατάνε, δεν τρώνε  και είναι πάντα χαρούμενα. Αντίθετα τα ηλεκτρονικά παιχνίδια έχουν χαρακτήρες που και μιλάνε , και περπατάνε, και τρώνε και δεν είναι πάντα χαρούμενοι. Η ζωή είναι μία περιπέτεια γι’αυτούς . Κάθε μέρα αντιμετωπίζουν πολλά τέρατα , τα οποία κερδίζουν πάντα. Τι ωραίο έβρισκαν τέλος πάντων σε αυτά τα άψυχα αντικείμενα; Η νεράιδα κατάλαβε αμέσως τις σκέψεις μου γιατί μου είπε χαμογελώντας:

• • • • • • • • • • Για να σε πείσω ότι λέω την αλήθεια, θα κάνουμε ένα μικρό ταξίδι στο παρελθόν για να το δεις με τα ίδια σου τα μάτια. Πιάσε το χέρι μου και ξεκινάμε.

Υπακούοντας την, σηκώθηκα από το κρεβάτι μου και έπιασα το χέρι της. Εκείνη σήκωσε ψηλά το μαγικό της ραβδάκι , το κούνησε στον αέρα τρεις φορές μουρμουρίζοντας κάτι ακαταλαβίστικα λόγια.

Ξαφνικά , ακούστηκε μία αστραπή και μία μαγική πύλη εμφανίστηκε στην μέση του δωματίου. Διαβήκαμε την πύλη αυτή και στη συνέχεια με έναν μαγικό τρόπο βρεθήκαμε σε έναν άλλο χώρο, συγκεκριμένα σε ένα σαλόνι. Στο σαλόνι αυτό δεν υπήρχε ούτε τηλεόραση, ούτε λάπτοπ πέρα από ένα τζάκι και ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο. Κάτω από το δέντρο καθόταν ένα αγόρι και ένα κορίτσι, τα οποία άνοιγαν τυλιγμένα πακέτα στολισμένα με φιόγκους. Τα παιδιά μόλις είδαν την νεράιδα την χαιρέτησαν ευγενικά:

• • • • • • • • • • Καλή σας μέρα καλή νεράιδα!

                  • Καλημέρα παιδιά μου. Πώς είστε:

                  • Μια χαρά είμαστε. Ανοίγουμε τα δώρα που ζητήσαμε για την Πρωτοχρονιά.

                  • Χαίρομαι . Παιδιά να σας συστήσω τον Τζόμη , ήρθε σήμερα μαζί μου στο ταξίδι.

                  • Χαρήκαμε για την γνωριμία Τζόμη! Μου είπαν τα παιδιά.

                  • Παρομοίως. Τους απάντησα.

Τα παιδιά συνέχισαν να ανοίγουν τα δώρα τους, σκίζοντας με μανία το περιτύλιγμα τους. Κάποια στιγμή το αγόρι φώναξε:

• • • • • • • • • • Κοιτάξτε! Ο Άγιος Βασίλης μου πήρε τα στρατιωτάκια που ήθελα !

                  • Και εμένα μου πήρε την κούκλα που ήθελα! Ας παίξουμε! Φώναξε με τη σειρά του το κορίτσι.

Τα παιδιά ξεκίνησαν να παίζουν με τα καινούρια τους παιχνίδια:

• • • • • • • • • • Παιδιά , τι θα λέγατε να παίζατε και με τον Τζόμη;

                  • Ευχαρίστως.

Το αγόρι μου έδωσε ένα από τα στρατιωτάκια μου . Έπειτα ξεκινήσαμε το παιχνίδι. Η ιστορία που δημιουργήσαμε ήταν η εξής:

Σε μία μακρινή χώρα ζούσε μία πριγκίπισσα και ένας στρατιώτης, οι οποίοι ήταν πολύ ερωτευμένοι. Ένας άλλος στρατιώτης , ο οποίος αγαπούσε εξίσου την πριγκίπισσα , την απήγαγε και την κράτησε αιχμάλωτη στο δικό του κάστρο. Ο αγαπημένος της όμως , ξεπερνώντας πολλά δύσκολα εμπόδια νίκησε τον κακό στρατιώτη και ελευθέρωσε την πριγκίπισσα. Στη συνέχεια παντρεύτηκαν και έζησαν ευτυχισμένοι για πάντα .

Η ώρα περνούσε ευχάριστα καθώς παίζαμε. Για κάποιον ανεξήγητο λόγο , περνούσα καλύτερα παίζοντας με αυτόν τον τρόπο από ότι παίζοντας με τα παιχνίδια των συσκευών μου. Αισθανόμουν πιο ευχάριστα ,πιο χαρούμενος. Δεν ήθελα να περάσει η ώρα. Ήθελα να μείνω εδώ , να παίζω μαζί με τα παιδιά για μέρες ολόκληρες. Δυστυχώς όμως, η νεράιδα είπε:

• • • • • • • • • • Παιδιά μου , η συντροφιά σας είναι πολύ ευχάριστη. Ήρθε όμως η ώρα να αναχωρήσουμε. Σε λίγο θα ξυπνήσουν οι γονείς σας και δεν πρέπει να μας δουν εδώ.

Με βαριά καρδιά πλησίασα τη νεράιδα και αποχαιρέτησα τα παιδιά. Η νεράιδα , με την ίδια διαδικασία άνοιξε την μαγική πύλη και μπήκαμε μέσα. Κατά την διάρκεια της διαδρομής μας στην πύλη εγώ συλλογιζόμουν την εμπειρία που είχα:

• • • • • • • • • • Πώς τα πέρασες; Με ρώτησε η νεράιδα.

                  • Πάρα πολύ ωραία. Τα παιδιά ήταν πολύ φιλικά και το παιχνίδι μας φανταστικό. Δεν το περίμενα ότι η ώρα θα περνούσε τόσο ωραία παίζοντας με απλά παιχνίδια.

                  • Είδες; Είχες και την ευκαιρία να δημιουργήσεις με τα παιδιά μία δική σας ιστορία η οποία δεν βασίζεται σε κάποιο ψηφιακό παιχνίδι.

                  • Δηλαδή ταξιδέψαμε στον κόσμο της φαντασίας;

                  • Ακριβώς.

                  • Ποπο! Τελικά έχει πλάκα να παίζεις με τα παιχνίδια.

Κάποια στιγμή θυμήθηκα ότι τα παιδιά ανέφεραν κάποιον άγιο Βασίλη . Απορημένος ρώτησα την καλή νεράιδα:

• • • • • • • • • • • Καλή νεράιδα, ποιος είναι ο άγιος Βασίλης;

                    • Ο άγιος Βασίλης είναι ένας χαρούμενος και κεφάτος ηλικιωμένος κύριος με κάτασπρη γενειάδα και κόκκινα ρούχα ο οποίος κάθε παραμονή της Πρωτοχρονιάς ταξιδεύει με το έλκηθρο του και τους ιπτάμενους ταράνδους του σε όλο τον κόσμο και αφήνει κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο τα δώρα τα οποία του είχαν ζητήσει τα παιδιά μέσω γράμματος.

-Μα οι γέροι δεν ταξιδεύουν σε όλο τον κόσμο εξαιτίας των προβλημάτων υγείας τους . Επίσης τα έλκηθρα δεν πετάνε και δεν υπάρχουν ιπτάμενοι τάρανδοι. Δεν είναι πουλιά που πετούν. Οι άνθρωποι ταξιδεύουν σε διάφορες χώρες με αεροπλάνα και πλοία. Επιπλέον είναι αδύνατον να γυρίσεις όλο τον κόσμο σε μία νύχτα. Αδυνατώ λοιπόν να πιστέψω ότι ένας γέρος με ένα δήθεν έλκηθρο και ιπτάμενους ταράνδους διασχίζει τον κόσμο σε ένα βράδυ για να παραδώσει δώρα! Είναι ότι πιο γελοίο έχω ακούσει ποτέ στη ζωή μου!

-Επειδή όλα αυτά σου φαίνονται εξωπραγματικά δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν! Μην είσαι προσκολλημένος στην πραγματικότητα ! Σταμάτα να βλέπεις με τα μάτια της πραγματικότητας, βλέπε με τα μάτια της φαντασίας !

Η νεράιδα σταμάτησε να μιλάει. Για ένα λεπτό ήταν σιωπηλή και με κοιτούσε . Σε εκείνη την ματιά της διέκρινα μία λύπη και μία πίκρα. Πήρε μία βαθιά ανάσα, μου χάιδεψε τα μαλλιά και μου είπε με τρυφερότητα:

• • • • • • • • • • Δεν είσαι ο μόνος που έχεις αυτή την άποψη. Και άλλα παιδιά είναι στην ίδια κατάσταση με εσένα. Δεν φταίτε όμως εσείς, οι γονείς σας φταίνε. Σας απομακρύνουν από την αθωότητα και από την φαντασία καθώς θέλουν να σας εντάξουν στην πραγματική ζωή . Κατά την γνώμη τους, εκείνος που πιστεύει σε εξωπραγματικές καταστάσεις και φανταστικά πρόσωπα είναι κουτός και ανόητος. Σκέψου όμως , η φαντασία είναι ένα μέσο με το οποίο ξεφεύγουμε για λίγο από την πεζή πραγματικότητα στην οποία ζούμε. Με άλλα λόγια , κάνουμε ένα <διάλειμμα> από τις δυσκολίες της ζωής. Όμως εάν οι άνθρωποι τα καταρρίψουν τότε όλα τα φανταστικά πρόσωπα θα χαθούν από προσώπου γης.

                  • Τι θες να πεις δηλαδή ;

                  • Ακολούθησε με και θα δεις.

Η νεράιδα κι εγώ συνεχίσαμε να προχωράμε. Έπειτα από αρκετή ώρα, βρεθήκαμε σε ένα άλλο δωμάτιο, μόνο που αυτή την φορά δεν ήταν σαλόνι αλλά υπνοδωμάτιο. Το δωμάτιο αυτό δεν είχε πάλι ηλεκτρικές συσκευές και είχε στολίδια παντού. Στη μέση του δωματίου υπήρχε ένα κρεβάτι. Πάνω στο κρεβάτι ήταν ξαπλωμένος ένας ηλικιωμένος κύριος, ο οποίος φαινόταν χλωμός και πολύ άρρωστος . Η καλή νεράιδα τον πλησίασε λέγοντας του:

• • • • • • • • • • Καλησπέρα άγιε Βασίλη !

                  • Καλησπέρα κοπέλα μου . Της απάντησε εκείνος με δυσκολία.

                  • Πώς είσαι;

                  • Όχι και τόσο καλά. Εσύ ;

                  • Μια χαρά. Εγώ και ο μικρός από εδώ ήρθαμε να σε επισκεφτούμε μέρα που είναι.

                  • Καλά κάνατε . Είναι η πρώτη φορά που ένα παιδί με επισκέπτεται.

Όση ώρα μιλούσαν, εγώ παρατηρούσα τον άγιο Βασίλη. Δεν φαινόταν να είχε εκείνα τα χαρακτηριστικά που μου ανέφερε η νεράιδα. Πιο συγκεκριμένα, εγώ έβλεπα έναν αδύναμο γέρο που δεν είχε στον ήλιο μοίρα να κείτεται στο κρεβάτι του , όπως όλοι συνήθως οι γέροι . Πού ήτανε οι τάρανδοι και το έλκηθρο; Πουθενά. Μήπως η νεράιδα μου είπε ψέματα ; Επειδή οι απορίες αυτές είχαν αρχίσει να με βασανίζουν , ρώτησα τον άρρωστο γέρο:

• • • • • • • • • • Άγιε Βασίλη, δεν θα έπρεπε μέρα που είναι να είσαι χαρούμενος ;

                  • Ναι παιδί μου. Δυστυχώς όμως αισθάνομαι πολύ αδιάθετος και δεν μπορώ να απολαύσω τα Χριστούγεννα .

                  • Πού είναι το έλκηθρο με τους ταράνδους σου;

                  • Έξω. Δεν το χρησιμοποιώ όμως εξαιτίας της κατάστασης μου.

                  • Ίσως αρρώστησες επειδή γυρίζεις όλο το βράδυ σε όλο τον κόσμο κάθε παραμονή της Πρωτοχρονιάς. Στην ηλικία σου πρέπει να προσέχεις γιατί η υγεία σου είναι εύθραυστη.

                  • Δεν είμαι άρρωστος επειδή κρυολόγησα. Έχει να κάνει με την πίστη των παιδιών σε εμένα. Όσο περνάνε τα χρόνια, όλο και λιγότερα παιδιά πιστεύουν ότι υπάρχω. Γι ‘ αυτό χρόνο με τον χρόνο χειροτερεύω όλο και πιο πολύ. Αν εσείς κάποια μέρα σταματήσετε να πιστεύετε στην ύπαρξη μου τότε θα εξαφανιστώ για πάντα.

Ξαφνιάστηκα μόλις άκουσα τα λόγια αυτά . Ώστε αυτός ήταν ο λόγος της αδιαθεσίας του. Παράλληλα στεναχωρήθηκα για εκείνον τον άνθρωπο. Από τα πρώτα λεπτά που μιλήσαμε τον συμπάθησα πολύ και θεώρησα ότι θα ήταν κρίμα και άδικο να εξαφανιστεί. Η ζωή του εξαρτάται από την πίστη μας. Δυστυχώς όμως , όπως μου εκμυστηρεύτηκε και ο ίδιος , πολλά παιδιά αμφισβητούν την ύπαρξη του.

• • • • • • • • • • Πρέπει να φύγουμε τώρα, είπε η νεράιδα, να μην κουράζουμε τον άγιο Βασίλη. Αντίο και μακάρι να γίνεις γρήγορα καλά.

                  • Αντίο παιδιά μου. Καλή συνέχεια να έχετε.

Αφού αποχαιρετήσαμε τον άγιο Βασίλη μπήκαμε ξανά μέσα στην πύλη και σε λίγα δευτερόλεπτα βρεθήκαμε ξανά στο δωμάτιο μου:

• • • • • • • • • • Η διαδρομή μας σταματάει εδώ. Καληνύχτα Τζόμη. Ελπίσω η διαδρομή αυτή να σου δίδαξε κάτι.

Λέγοντας τα λόγια αυτά η νεράιδα εξαφανίστηκε από μπροστά μου. Εγώ ξάπλωσα στο κρεβάτι μου για να κοιμηθώ, μα ύπνο δεν είχα. Σκεφτόμουν συνέχεια τα γεγονότα που συνέβησαν εκείνη την νύχτα. Την εμφάνιση της καλής νεράιδας, την επίσκεψη στα παιδιά του παρελθόντος όπως κι εκείνη στον άγιο Βασίλη . Στο μυαλό μου ηχούσαν τα εξής λόγια της νεράιδας:

• • • • • • • • • • Η φαντασία είναι ένα μέσο με το οποίο ξεφεύγουμε για λίγο από την πεζή πραγματικότητα στην οποία ζούμε. Με άλλα λόγια , κάνουμε ένα <διάλειμμα> από τις δυσκολίες της ζωής. Όμως εάν οι άνθρωποι τα καταρρίψουν τότε όλα τα φανταστικά πρόσωπα θα χαθούν από προσώπου γης.

Πράγματι, εκείνα τα παιδιά έδειχναν πολύ χαρούμενα καθώς άνοιγαν τα δώρα τους. Χάρηκαν όμως ακόμα πιο πολύ όταν είδαν το περιεχόμενο τους , το οποίο δεν ήταν κάποια συσκευή εικονικής πραγματικότητας. Δεν μπορούσα να ξεχάσω την ευτυχία που ένιωσα καθώς έπαιζα μαζί τους . Επίσης , η θλιβερή εικόνα του αδύναμου άγιου Βασίλη έμεινε χαραγμένη στην μνήμη μου. Είναι θλιβερό το γεγονός ότι κινδυνεύει να εξαφανιστεί για πάντα . Ήμουν όμως σίγουρος ότι στο παρελθόν δεν θα ήταν στην ίδια κατάσταση με τώρα . Θα ήταν καλά στην υγεία του , κεφάτος και χαρούμενος καθώς τα παιδιά πίστευαν σε αυτόν . Αυτό αποδείκνυει το γεγονός ότι τα παιδιά εκείνης της εποχής ζούσαν ευτυχισμένα καθώς χαρακτηρίζονταν από αθωότητα και φαντασία. Σε αντίθεση με τότε, σήμερα εμείς τα παιδιά δεν πιστεύουμε σε φανταστικά πρόσωπα και καταστάσεις και εθιζόμαστε σε κινητά , σε τάμπλετ και σε οτιδήποτε που έχει σχέση με την τεχνολογία. Άρχισα να αισθάνομαι άσχημα για την χαρά που ένιωσα όταν οι συγγενείς μου μου έφεραν τα Χριστούγεννα τέτοιες συσκευές . Δεν μπορούσες να χρησιμοποιήσεις την φαντασία σου χρησιμοποιώντας τα συγκεκριμένα. Τέτοιους συλλογισμούς έκανα ώσπου ήρθε το πρωί. Ντύθηκα γρήγορα , άρπαξα τις συσκευές μου και έτρεξα κατευθείαν στην κρεβατοκάμαρα των γονιών μου. Εκείνοι κοιμόντουσαν ακόμα . Τους ξύπνησα φωνάζοντας :

• • • • • • • • • • • Ξυπνήστε , ξυπνήστε!!!

                    • Τι συμβαίνει Τζόμη ; Ρώτησαν εκείνοι αγουροξυπνημένοι.

                    • Δεν μου άρεσαν τα Χριστουγεννιάτικα δώρα μου ! Θέλω να πάμε να αγοράσουμε αληθινά παιχνίδια! Τους είπα δίνοντας τους τις συσκευές.

– Γιατί, αφού χτες μας είπες ότι σου άρεσαν.

-Άλλαξα γνώμη! Σηκωθείτε γρήγορα! Ετοιμαστείτε και πάμε να αγοράσουμε παιχνίδια!!!

Οι γονείς μου χωρίς να με καταλαβαίνουν ετοιμάστηκαν και με πήγαν στο κοντινότερο κατάστημα παιχνιδιών . Εκεί αγόρασα ένα αρκουδάκι , ένα τρενάκι και ένα κουτί με αυτοκινητάκια. Όταν επιστρέψαμε στο σπίτι πέρασα την υπόλοιπη μέρα παίζοντας όχι αυτή την φορά με κάποιο ψηφιακό παιχνίδι αλλά με τα παιχνίδια που αγόρασα , δημιουργώντας αμέτρητες φανταστικές ιστορίες. Μακάρι να ήταν τα παιδιά που είχα συναντήσει χτες εδώ. Θα ήθελα πολύ να τους δείξω τα δικά μου παιχνίδια. Αφού έπαιξα για κάμποση ώρα , κάθισα στο γραφείο μου και έγραψα γράμμα στον άγιο Βασίλη ζητώντας του να μου φέρει έναν μικρό αυτοκινητόδρομο. Από μέσα μου ευχαριστούσα την καλή νεράιδα που μου έδωσε την ευκαιρία να αλλάξω την συμπεριφορά που είχα .

Αυτή ήταν η ιστορία μου. Η ιστορία που  άλλαξε όλη μου την ζωή. Τα χρόνια πέρασαν και εγώ μεγάλωσα , παντρεύτηκα και απέκτησα τα δικά μου παιδιά. Παρόλα αυτά , δεν ξέχασα ποτέ την καλή νεράιδα και την εμπειρία που είχα εκείνο το βράδυ των Χριστουγέννων. Κάθε Χριστούγεννα την αφηγούμαι στα παιδιά μου, καθώς θέλω να τους μεταδώσω το μήνυμα το οποίο μου μετέδωσε η καλή νεράιδα τότε. Βέβαια, υπήρξαν πολλοί που με κατέκριναν υποστηρίζοντας ότι τα ζάλιζα με βλακείες και για τη γνώμη μου απέναντι στην εξέλιξη της τεχνολογίας . Τότε εγώ γυρίζω και τους λέω:

–Δεν κατακρίνω την τεχνολογία. Καλές οι συσκευές εικονικής πραγματικότητας αλλά δεν πρέπει να απομακρύνουμε τα παιδιά από τον κόσμο της φαντασίας ούτε να καταστρέφουμε την αφέλεια και την παιδικότητα τους. Να τα αφήνουμε να πιστεύουν σε φανταστικές καταστάσεις όπως επίσης και την ευκαιρία να χρησιμοποιήσουν την παιδική τους φαντασία ταξιδεύοντας σε κόσμους απρόσιτους και παραμυθένιους. Μόνο με αυτόν τον τρόπο τα παιδιά είναι πραγματικά χαρούμενα.

Ελπίζω μέσω αυτής της ιστορίας να σας μετέδωσα το μήνυμα το οποίο μου είχε μεταδοθεί τότε για το ποιο είναι το ιδανικό δώρο στα παιδιά.

Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας . Σας εύχομαι μέσα από την καρδιά μου καλή Πρωτοχρονιά και μακάρι ο καινούριος χρόνος να είναι για όλους τους ανθρώπους ένας χρόνος με υγεία και ευτυχία.

Advertisement