Το μικρό λυκάκι.

Το μικρό λυκάκι.

Ήταν Δευτέρα 19 Μαρτίου 2012 και πήγαινα στην τρίτη τάξη του δημοτικού. Εκείνη τη μέρα είχαμε μια εργασία που ήταν το παραμύθι <<Η Κοκκινοσκουφίτσα>> να το αλλάξουμε και να αντιστρέψουμε τους ρόλους, δηλαδή η Κοκκινοσκουφίτσα να είναι η κακιά και ο λύκος ο καλός. Για μένα αυτή ήταν η αφορμή να γράψω το πρώτο μου παραμύθι…

Μια φορά κι έναν καιρό σε μια σπηλιά μέσα στο δάσος ζούσε η μαμά λύκαινα με το μικρό λυκάκι της. Ένα πρωί η μαμά λύκαινα είπε στο μικρό της…:

-Παιδί μου, αυτό το καλάθι έχει μέσα φρούτα, κρέας και γάλα. Θέλω να το πας στη γιαγιά σου που είναι άρρωστη.

-Εντάξει μαμά...απάντησε το λυκάκι.

Έτσι κι έγινε, το λυκάκι πήρε το καλάθι και πήρε το δρόμο για το σπίτι της γιαγιάς. Στο δρόμο που πήγαινε συνάντησε ένα κορίτσι με ξανθά μαλλιά και κόκκινη κάπα με κουκούλα. Το κορίτσι ρώτησε το λυκάκι…:

-Πού πας καλό μου λυκάκι;

-Πάω στη γιαγιά μου που είναι άρρωστη...απάντησε αυτό.

-Εσύ πού πας;

-Εγώ πάω μια βόλτα...απάντησε το κορίτσι.

-Εσένα πώς σε λένε;

-Δεν έχω όνομα, να με λες λυκάκι. Εσένα;

-Κοκκινοσκουφίτσα, λυκάκι σε μια κοιλάδα είδα τρία λυκάκια να παίζουν, αν θέλεις μπορείς να πας να παίξεις μαζί τους, εγώ σε χαιρετώ τώρα, γεια σου.

-Γεια!

Στο μεταξύ η Κοκκινοσκουφίτσα πήρε το δρόμο προς το σπίτι της γιαγιάς λύκαινας. Όταν έφτασε εκεί χτύπησε την πόρτα.

-Ποιος είναι;...ρώτησε η γιαγιά.

-Εγώ είμαι, το λυκάκι. Σου έφερα κρέας, φρούτα και γάλα.

-Πέρασε… είπε η γιαγιά.

Η Κοκκινοσκουφίτσα μπήκε μέσα, άρπαξε τη γιαγιά και την έβαλε μέσα σε μια ντουλάπα. Μετά φόρεσε τη νυχτικιά και τα γυαλιά της γιαγιάς λύκαινας και ξάπλωσε στο κρεβάτι περιμένοντας το λυκάκι.

Στο μεταξύ το λυκάκι έπαιξε με τα άλλα λυκάκια και μόλις βαρέθηκε πήρε ξανά το δρόμο για το σπίτι της γιαγιάς. Όταν έφτασε εκεί χτύπησε την πόρτα…

-Ποιος είναι;…ρώτησε η Κοκκινοσκουφίτσα.

-Εγώ είμαι το λυκάκι. Σου έφερα κρέας, φρούτα και γάλα από τη μαμά.

Το λυκάκι αφού μπήκε μέσα και την είδε τη ρώτησε…:

-Γιαγιά, γιατί έχεις μικρά και γαλανά μάτια;

-Για να σε βλέπω καλύτερα...είπε η Κοκκινοσκουφίτσα.

-Γιαγιά, γιατί έχεις μικρή μύτη;

-Για να μυρίζω καλύτερα.

-Γιαγιά γιατί έχεις μικρά χέρια;

-Για να σε πιάσω καλύτερα!… είπε η Κοκκινοσκουφίτσα και πήρε το λυκάκι και το έβαλε στη ντουλάπα.

Ένας λύκος που περνούσε από εκεί άκουσε φωνές και κατάλαβε ότι κάτι κακό έγινε. Κατάφερε μπήκε στο σπίτι. Είδε τη Κοκκινοσκουφίτσα να κοιμάται και από την ντουλάπα να ακούγονται φωνές και να ζητάνε βοήθεια. Ο λύκος άνοιξε τη ντουλάπα και βγήκε έξω η γιαγιά με το μικρό. Αγκαλιάστηκαν και χωρίς να χάσουν καιρό έβαλαν μέσα διάφορα πράγματα που βρήκαν γύρω για να είναι η ντουλάπα βαριά και να νομίζει η Κοκκινοσκουφίτσα ότι η γιαγιά με το μικρό ήταν φυλακισμένα μέσα! Όταν τελείωσαν βγήκαν έξω και περίμεναν να βγει η Κοκκινοσκουφίτσα από το σπίτι και να φύγει!

Πράγματι όταν ξύπνησε πήρε τη ντουλάπα και έφυγε από το σπίτι πηγαίνοντας στο ποτάμι να πιει νερό για να ξεδιψάσει. Κρατώντας τη ντουλάπα έσκυψε για να πιει νερό αλλά επειδή ήταν πολύ βαριά έχασε την ισορροπία της και έπεσε στο νερό και πνίγηκε!

-Πάει η Κοκκινοσκουφίτσα πνίγηκε, γλιτώσαμε!…φώναξαν η γιαγιά και το λυκάκι κι αφού ευχαρίστησαν τον λύκο όλοι μαζί πήραν το δρόμο για το σπίτι της γιαγιάς.

Εκεί όλοι μαζί έφαγαν από τα καλούδια που είχε στο καλάθι και όταν πέρασε η ώρα σηκώθηκε το λυκάκι για να επιστρέψει πίσω βέβαια συνοδευόμενο από το λύκο για να μη μπλέξει ξανά σε άλλη περιπέτεια.

-Καλό δρόμο και να προσέχετε…είπε η γιαγιά.

-Γεια σου γιαγιά και σίγουρα θα είμαστε πιο προσεκτικοί!

Έτσι το λυκάκι μαζί με τον λύκο πήραν το δρόμο για το σπίτι της μαμάς…

Ψέματα ή αλήθεια έτσι λεν τα παραμύθια.

ΕΥΗ ΚΑΠΑΤΖΙΑ

evikapa.wordpress.com

Advertisement